İSTANBUL BİLGİ ÜNİVERSİTESİ DOLAPDERE KAMPUSÜ  

İlk önce kamyon montaj fabrikası... Sonra terkediliş ve boş yapı için geçici işlevler... Bugün üniversite kampusüne dönüşüm. İşlevini yitirmiş sanayi yapısından kent üniversitesine bir yeniden-işlevlendirme uygulaması… Bilgi Üniversitesi Dolapdere Kampusü toplam 4 ay süren bir proje ve uygulama çalışmasının ürünüdür. Tasarım ve uygulama ekibinin aynı olması, üretimin tüm sürecinde akademik gereksinimler dikkate alınarak sürekli bir etkileşim yaratılması, tasarım-uygulama mesafesinin yok olmasını sağlamıştır. Bu nedenle eski fabrikanın kullanılabilir bütün yapı potansiyelleri değerlendirilmiş ve düzgün bir imalat örneği olan 50 yıllık çelik taşıyıcı sistem korunabilmiştir. Yapının işlevsel olarak gerek duyduğu çevre faktörlerinden yalıtılma gereksinimi, dış cephe kurgusundaki sağır duvarlarla sağlanmıştır. Bu “kapanma düzeni”, aynı zamanda bir “dışa açılma düzeni”ne eşlik ederek onu desteklemiştir. İçeride gerçekleşen eylemler, mekân düzeni ile tanımlı hale getirilmiş ve cephedeki panolarla, katılıma açık programlarla ve bunlara uygun mekân düzenleri ile yapı, dışarıdan kullanılabilir bir bildirişim işlevi kazanmıştır. Buna karşılık, tepeden doğal ışık alan iç mekânda, salonları, koridorları, köprüleri, “sokakları ve meydanları” ile kendi içinde bir kampus yerleşiminin öğelerinin birbiriyle ilişki kurduğu, iç mekânın dış mekâna dönüştüğü bir düzenleme gerçekleşmiştir. Aynı ekip tarafından yürütülen iç mimari çalışmasında, süslemeci bir anlayıştan çok, mimari tasarım ve uygulamayla gelişen bir anlayış benimsenmiştir. Malzeme ve mobilyada işlevsel, ekonomik ve hızlı üretilebilir seçimlere gidilmiştir. Binaya hakim olan siyah, beyaz, gri renkler, tarafsız duvarlar, galeri boşlukları, çelik yapı elemanları, iç mekândaki kapanma-açılma düzeneği ve yalın detaylar üniversite öğrencilerinin müdahalelerine olanak tanıyarak, cephe kurgusunda olduğu gibi mekânın sürekli bir değişim içinde olmasını sağlayacağı düşüncesiyle kurgulanmıştır.