İstanbul’un tarihsel kimliğini oluşturan eserlerin başında gelen İstanbul Kara Surları üzerine, 31 Ekim 2005 – 2 Kasım 2005 tarihlerinde gerçekleştirilen “İstanbul Theodosius II Surları: Restorasyonun Anlamı ve Uygulamalar” başlıklı uluslararası toplantıda buluşan mimar, arkeolog ve koruma uzmanları yayımladıkları ortak bildiride özetle şu konulara dikkat çektiler:

“[...] Şimdiden sonra başlatılacak restorasyon çalışmalarında, yerel yönetim ve yetkili kurumlar tarafından:

• İhale öncesinde, arkeolojik araştırma, rölöve, topografya ve fotoğraf çalışmalarını kapsayan bir dosyanın hazırlanması, tüm bu araştırmaların kamuya açık bir şekilde arşivlenmesi;

• Elde edilen veriler doğrultusunda, yine ihale öncesinde ayrıntılı bir restorasyon projesinin hazırlatılması;

• Yapılan restorasyon çalışmalarının mutlaka yerinde konunun uzmanları tarafından denetlenmesi;

sağlanmalıdır. Sonuç olarak:

• Restorasyon yöntem ve tercihlerini onaylayacak uluslararası bir etik komitenin oluşturulması;

• Açılacak ihalelerde daha fazla katılım ve şeffaflık sağlanması, seçimin en az teklifi verene göre değil, firmanın olumlu deneyimleri ve çalışma ekibinin niteliği dikkate alınarak yapılması;

• Surlara yapılacak müdahalelerde restitüsyondan önce sadece konsolidasyonla yetinilmesi, restitüsyonlar gerekli olduğunda karışıklığı ve yanlış okumaları önlemek amacıyla çağdaş malzemelerin kullanılması;

• Surların farklı elemanları arasındaki stratigrafik ilişkileri kurmak amacıyla, ön hendekten sur arkasına kadar uzanan ve savunma sistemi derinliğinde devam eden bir arkeolojik araştırmanın gerçekleştirilmesi;

• Surların yakın çevresindeki otoyollarda geçitler oluşturulması, surun her iki tarafındaki yaya hareketlerinin kolaylaştırılması;

• Bazı kulelerin küçük zanaatkarlar tarafından kullanılması ya da hendeklerdeki tarımsal faaliyetler gibi sur çevresindeki yaşamı belirleyen etkinliklerin dikkate alınması; bugün bir engel gibi görünen bu özelliklerin birleştirici bir nitelik olarak görülmesi ve böylece surların yakın çevresinde oturanlar tarafından benimsenmesinin ve sahiplenilmesinin sağlanması;

• Surların tarihini ve biçimlenmesini, restorasyonda kullanılan teknikleri çeşitli bildirişim elemanlarıyla aktaran tematik bir iletişim parkurunun ve bir bilgilendirme merkezinin yaratılması, böylece gerçek bir eğitim ortamının oluşturulması;

doğru olacaktır.”